Przeprowadziliśmy kolejne spotkanie polskiej i ukraińskiej młodzieży z problemami wzroku pod hasłem: Mała historia lokalna.

Zrealizowaliśmy dwie serie spotkań i  warsztatów, podczas których niewidomi, młodzi ludzie uzyskali bezpośrednio i wzajemnie od siebie wiedzę, o sobie, swoich zainteresowaniach, miejscach pochodzenia, regionach i kulturze. Wspólnie z młodymi uczestnikami ustalaliśmy, jaka jest znajomość Ukrainy wśród Polaków i Polski wśród młodych Ukraińców. Byliśmy ciekawi jaki obraz Polski i Polaków oraz Ukrainy i Ukraińców jako sąsiadów i sąsiadujących krajów. Rozmawialiśmy  tym, jak wiedza o współczesnej Polsce i Ukrainie dociera do młodych, niewidomych odbiorców. Spotkania były znakomitą okazją do budowania kontaktu i poznawania siebie w praktyce, nie tylko kultury, historii i obecnych relacji polsko-ukraińskich, ale także podobieństw i różnic w życiu środowisk osób niewidomych w obu krajach.

Uczestnikami była młodzież w wieku 12-18, uczniowie szkół przy ośrodkach specjalnych dla dzieci i młodzieży niewidomej i słabowidzącej: 12 osób z Polski i 11 osób  Ukrainy. Młodzież ukraińska przyjechała z Charkowa, głównie Ośrodek Szkolno- Wychowawczy dla Dzieci i Młodzieży Niewidomej i Słabowidzącej [KU “Kharkiv Care and Educational Complex for Blind Children n.V.G. Koroleno”] oraz z Kijowa i Odessy. Młodzież polska to mieszkańcy Radomia, Łodzi i okolic, między innymi uczniowie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Słabowidzących i Niewidomych w Radomiu i w Łodzi oraz szkół podstawowych i gimnazjalnych. Działania były skierowane także do pedagogów i edukatorów, rodziców i opiekunów, nauczycieli, z którymi wspólnie wypracowywane były sposoby edukacji dzieci i młodzieży niewidomych z odmiennych środowisk kulturowych

Podczas warsztatów skorzystaliśmy z kilku metod pracy, od zajęć integracyjnych, poprzez różne rodzaje terapii, po audi-deskrypcje – czyli opis rzeczywistości. Przygotowany został materiał dźwiękowy, mała mapa dźwiękowa z wspólnych spotkań i wycieczek grupy ukraińskiej i polskiej:
1. Zajęcia tyflopedagogiczne były okazją do poznawania języka polskiego i ukraińskiego.
2. Fizjoterapia/integracja sensoryczna polegała na ćwiczeniach i współpracy podczas różnych form zawodów sportowych.
3. Arteterapia i zajęcia hipoterapii i dogoterapii prowadzone była jako współpraca grupy polskiej i ukraińskiej.
4. Orientacja w przestrzeni, czyli poza zajęciami serie wycieczek i zwiedzania, które w części przygotowywała polska młodzież – wyprawa krajoznawcza, zwiedzanie Przysuchy, Radomia, Łodzi – współorganizowane przez młodzież polską, jak i zwiedzanie Warszawy, które prowadziła młodzież ukraińska.
5. Zajęcia edukacji globalnej poświęcone podobieństwom i różnicom kulturowym, społecznym i ekonomicznym, szczególnie chętnie omawianymi przez młodzież.
6. Zajęcia integracyjne były wspólnymi spotkaniami, grupowymi i indywidualnymi.

Organizacja: Fundacja Ari Ari
Partnerstwo: Pravo Viboru [Charków], KU “Kharkiv Care and Educational Complex for Blind Children n.V.G. Koroleno”, Siedlisko Za Gajem – Z G Łukasz Próchnicki
Współpraca: Fundacja DOGadanka, Studio Tyflografiki TYFLOGRAF, Tyflokom Kamil Kowalczyk, Integracja Plus [Poznań]
Finansowanie: Narodowe Centrum Kultury, program Polsko Ukraińska Wymiana Młodzieży 2016